De laatste dag....

Lieve allemaal

Zondag 19 februari 2006..... onze laatste dag Thailand.... snik snik snik... De maanden zijn voorbij gevlogen en we hadden er graag nog wat langer over gedaan of er nog een paar maandjes aan toegevoegd, maar morgenvroeg is het dan zover... we stappen om half 7 's ochtends in de taxi richting het vliegveld.
Vandaag de laatste maiskolf van de straat gegeten, de laatste fruitshake gehad, de laaste Tom Yam soep en Pad Thai gegeten, de laatste geuren van Azie opgesnoven, de laatste zon laten branden op onze huid, de laatste zweetdruppels afgeveegd, de laatste kadootjes en souveniers ingekocht, de laatste keer onderhandeld met Tuk-Tuk drivers, de laatste keer gelachen met de vriendelijke Thai, de laatste keer een koude douche gehad in de ochtend, de laatste keer gejeukt aan alle muggenbulten, de laatste keer onze vieze en versleten kleren aangedaan, de laatste massage... en het laatste warme nachtje slapen met de Fan op 3... en dan morgenvroeg de laatste keer ons mobiele huisje inpakken.....

Zucht.... slik.....

Maar goed...we kijken er ook weer naar uit om de eerste nederlandse dingen weer te doen en lekker weer in Nederland te zijn en iedereen weer te zien!!

Maar eerst nog onze laatste week. Koh Phi Phi is echt een geweldig eiland!!! de eerste avond ontdekken we al hoe gezellig het er is en hoe lekker je kunt eten. Wat een ontzettend leuke sfeer!
We lopen op goed geluk een strandtent binnen en merken dat je er goed kunt dansen. Omgeven door met name heel veel scandinaviers vermaken wij ons prima. Helaas zijn scandinaviers wel heel snel dronken en hebben we de rest van de avond lol met een groep Europese studenten uit Singapore. We maken het alleen niet te laat, want de volgende ochtend staat snorkelen op het programma...
's Ochtends met een hele groep mensen naar de boot... ipv de beloofde 25 mensen zijn er ongeveer 60 mensen aan boord, maar de boot is groot genoeg en af en toe mag je best eens iets heeeeel toeristisch doen! We genieten op het dek volop van de zon. We snorkelen op 5 verschillende plekken en genieten van het fantastische koraal en de vele vissen. En... we zien 2 black-tip reef sharks! Cool... die hadden we nog niet gezien.
Het is heerlijk op de boot en we zien de mooiste witte stranden... waaronder de 'The Beach'-beach... jammer genoeg geen Leonardo, maar wel vele vele vele andere blonde mannen. Heel scandinavie lijkt wel verhuisd naar Koh Phi Phi. We worden dan ook vaker aangezien voor Zweedse meiden (wel weer eens leuk om een variatie te hebben op “you’re sisters?”)... erg grappig.
Het is een erg leuke en relaxte dag, zeker de moeite waard!

's Avonds gaan we met z'n drieen (samen met Jet) lekker stappen. We voelen ons ontzettend underdressed... de meiden lopen rond in de kortste rokjes, met de kortste topjes en veel make-up... maar evengoed vermaken we ons prima! We gaan eerst even naar de Reggae bar, een bar met in het midden een ring voor Thai-boxing. Je kunt boxen voor twee buckets en vele mensen vechten dan ook tegen elkaar... zeer saai om te zien omdat ze allemaal niet echt durfen. Zelfs de eerste twee gevechten tussen Thai zijn niet heel boeiend want al snel zien we dat ze volledig gechoreograveerd zijn. We gaan dan ook niet veel later weer naar de Apache bar waar we lekker kunnen dansen, wat we dan ook lekker gedaan hebben en weer eens veel lol hebben met alle mensen die we ontmoeten, heerlijk.

De volgende dag gaan we lekker op het strand hangen en bijkleuren, want we moeten natuurlijk wel mooi afsteken tegen alle winterse witte mensen in Nederland. Jammer genoeg is het echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg warm, waardoor we niet echt in de zon kunnen liggen, maar gelukkig hebben we op een paar meter afstand het helder blauwe water van de zee dat heerlijk zorgt voor afkoeling!
We eten op het strand heerlijk het meegebrachte fruit en de bruine boterhammen met tonijn en met nutella, die dusdanig gesmolten is dat we heerlijk onze broodjes kunnen dopen (gelukkig bleef de pot deze keer wel heel in de tas..)

's Avonds besluiten we maar een beetje vroeg naar bed te gaan want we gaan duiken...! We kunnen het gewoon niet laten!!! En weer is het echt fantastisch. We hebben een hele leuke duikschool met ontzettend leuke mensen en we hebben het geluk dat we als enige aankomen op de duikspot en dat mag echt een zeldzaamheid heten op de Thaise eilanden. Daarnaast hebben we met z'n drieen een divemaster, super!
We zien weer vele mooie vissen en supermooi koraal.... vooral de tweede duik is spectaculair wat koraal betreft. De eerste duik is op vis-gebied zeer interessant..We zien namelijk... een leopard shark van 2-2,5 meter, heel rustig genietend op de bodem van de zee! Ook die ontbrak nog op ons lijstje! Heel mooi om te zien. We blijven lang onder water en we genieten voor de laatste keer (deze reis dan... want duiken is toch echt een nieuwe hobby!) van het ongelofelijke onderwaterleven...
's Avonds ontmoeten we Justin, een Ierse jongen die we al een paar keer zijn tegengekomen en we gaan met hem even wat drinken... Maar om 23:00 sluiten al de barren vanwege Buddha day (soort kerstmis, geboortedag van boeddha)! Geen late avond dus!
's Ochtends nog even hangen op het strand na een lekkere sandwich en fruit shake (je kunt hier namelijk op iedere hoek van de straat pancakes, sandwiches en fruitshakes halen! heerlijk!) We zeggen even Jet gedag, die vertrekt 's middags naar Bangkok... en dan is het weer tijd voor actie! Hanneke gaat namelijk rotsklimmen... en Margit maakt foto's (voor mensen die Margit niet kennen, van hoogtes wordt ze niet heel vrolijk). Het is echt ontzettend gaaf! De instructeurs zetten verschillende routes uit, van 15 meter, 20 meter en 25 meter. Het klimmen bevalt ontzettend goed, ook al is het behoorlijk zwaar en stroomt het zweet rijkelijk... Als je dan na enorme inspanning bovenstaat, de ijzeren ring aanraakt, leunt in het touw en naar achteren kijkt is het uitzicht over Koh Phi Phi echt geweldig!
Na drie klimmen worden er nog twee andere routes uitgezet... eentje is echt heel erg zwaar en Hanneke waagt zich er maar niet aan. Maar een jongen haalt het tot bovenaan... Ik neem de andere klim.. het kost veel kracht, mijn benen trillen (echt zo moe na al het geklim...) maar ik wil niet opgeven en kom bovenaan! Wauw! Zeker voor herhaling vatbaar! Het bedwingen van de rots.. het gaan tot het uiterste... en dan nog even doorzetten! Gaaf!
Na het klimmen (en douchen) gaan we om 19:00 eten met Justin, Marieke (de nicht van Margit die ze zomaar ineens tegenkwam, echt heel toevallig en superleuk!) en Willem, haar vriend. Het is Valentijnsdag en dus heel druk en alle kroegen gooien met gratis drank en allerlei shows, ook omdat de dag daarvoor dus alle kroegen zo vroeg moesten sluiten. We belanden bij de hippie bar waar we kijken naar een goochelshow, een danswedstrijd en een fireshow met de beste vuurperformers van Koh Phi Phi! Echt heel cool om te zien! Dan is daar weer de Apache bar en... buckets... en bier.. en dat moet je dus niet doen. Maar ja... het mag voor een keer. We ontmoeten weer hele leuke mensen en hebben veel lol. Jammer genoeg weten we Scott, onze leuke, adhd’ende engelsman, niet te ontwijken....
Het is een topavond!! Justin laten we achter in/onder de bar en wij keren niet heel helder meer (zacht uitgedrukt... ) terug naar het guesthouse waar Hanneke direct in een diepe diepe slaap valt....

De volgende ochtend toch fris om 9 uur opgestaan want we zijn nog een aantal dingetjes van plan... strand en het Tsunami memorial. Het duurt even om het laatste te vinden... maar het is zeer de moeite waard. En oh, wat komt het ineens dichtbij. Het is een soort perkje met tegen de achterwand plakaten met namen en foto's... allemaal reizigers zoals wij... mensen die wij tegen hadden kunnen komen... nu, weggevaagd en nooit meer thuisgekomen... heel erg bizar...
Op het strand is er dan ook even tijd voor gedachten... een fantastisch mooi en wit strand, maar op de achtergrond palmbomen zonder toppen en bouwgrond... weggevaagde hotels en guesthouses....

Om 13:00 gaan we richting boot, maar eerst gaan we nog even op bezoek bij Justin, aangezien zijn emailadres meer op thai lijkt dan op engels en het absoluut niet te ontcijferen valt. We kloppen aan en hij doet na even de deur open... nog vast in slaap. Eerst valt ons weinig op tot hij ons op zijn voet wijst die compleet ingekleurd is met watervaste verf... ook de rest van zijn lichaam zit onder de zwarte verf. En, dan valt ons op dat hij nog maar 1 wenkbrauw heeft... de andere is weggeschoren... en in zijn haar staat 'cunt' geschoren... We hebben echt zo hard gelachen... hij was zich hiervan helemaal niet bewust en gaat steeds als wij weer iets nieuws ontdekken kijken in de spiegel... de mensen van het guesthouse komen zelfs kijken want ons gelach is over het hele terrein te horen... Justin weet niet meer wat er gebeurd is alleen dat het Engelsen waren (hoe verrassend..) Zo ontzettend grappig, hoewel hij zelf bleef zeggen “ it is not funny!!” Ehh sorry Justin, dat was het toch wel degelijk.

We pakken de boot naar Krabi en genieten nog even van de laatste stralen zon... totdat de regen losbarst. Een tropische regenbui die toch een hele tijd aanhoudt. Maar goed, we hadden toch niks gepland, alleen maar dagboeken bijwerken en lezen dus dat komt mooi uit.
De volgende dag gaan we nog een dagje lekker rondcrossen door de omgeving met z'n tweeen op een scootertje. We bezoeken eerst de tigercave.. die niet zo bijzonder is als we dachten en besluiten naar het uitzichtpunt te gaan... 1200 treden... in de brandende zon... halverwege bedenken we ons dat we eigenlijk al heel veel uitzichtpunten (met tempels) gezien hebben en deze vast hetzelfde is als alle andere...
We rijden lekker door de omgeving en genieten voor de laatste keer van het prachtige karstgebergte en alle vrijheid!

's Middags is er dan tijd voor de nachtbus en ik ga er niet verder over uitweiden... lang... warm... 1 uur slaap... veel hobbels zegt genoeg.

En dan is daar Bangkok. Het voelt raar om weer hier te zijn... dit is de laatste stop. We gaan nu echt naar huis... de reis is over... zucht. Alle souveniers en kadootjes moeten gekocht worden en we kunnen nu niet meer zeggen: "oh, dat komt de volgende keer wel...." want die is er voorlopig niet.
We gaan 's ochtends naar Shanti Lodge en door hun onordelijke reserveringssysteem is onze reservering niet doorgekomen. Dus we slapen een nachtje in de dorm en verhuizen dan door naar het guesthouse van de buren. Het leuke van de dorm is wel dat we bij Jet op de dorm slapen! Ze voelt zich alleen behoorlijk beroerd en we besluiten om 's ochtends met haar naar het ziekenhuis te gaan... want koorts is niet zo'n heel goed teken hier. Het tochtje naar het ziekenhuis is erg de moeite waard... de boot over de rivier en de skytrain, twee vervoersmiddelen die wij nog niet hebben gehad. In het ziekenhuis wachten we een hele tijd, want het is behoorlijk druk, maar we worden goed geholpen. Jet wordt onderzocht en er wordt bloedgeprikt (heel grappig moment, wij met z'n drieen...). Na een uurtje (en heerlijke sandwiches bij de delifrances!!) is er de uitslag en er is gelukkig niks ernstigs aan de hand. Het wondje op haar been heeft gezorgd voor een bloedvergiftiging... Jet krijgt antibiiotica en haar wond wordt professioneel opengesneden op de chirurgie(?) afdeling, waar we allerlei geluiden horen die we niet willen horen.... maar we hebben hard gelachen en het is een mooie ervaring (aangezien we zelf gelukkig niet in een ziekenhuis zijn beland dan wel echt ziek zijn geweest!).
We sturen Jet naar Shanti en wij gaan shoppen!!! en slagen!!! spijkerbroeken!!!
En dan gaan we naar de film. We wilden naar Harry Potter 4, maar die blijkt niet meer te draaien. Dan maar naar Crazy in Love, klinkt als een lekkere romantische film. We kopen lekker veel popcorn in... 2 megabakken voor 2 euro (we hebben ze nog niet eens opgekregen zoveel popcorn...) en we ploffen neer in de heerlijke stoelen waarvan de rugleuning meeveert! Na het officiele volkslied als respect voor de koning (heel grappig om mee te maken... iedereen gaat staan en we zien allerlei fotos van de koning) begint de film. Na een aantal minuten blijkt al dat het allesbehalve een simpele romantische komedie is, maar een hele indrukwekkende, mooie film over een relatie tussen twee autistische mensen. Heel goed gespeeld en zeer de moeite waard om naartoe te gaan.

Zaterdag (de een na laatste dag) is het dan tijd voor onze onwijze souvenir shop actie. We vertrekken ‘s ochtends rond half elf naar de enorme weekendmarket waar we om elf uur naar binnen stappen. En om half zes weer naar buiten stappen…
In de tussentijd hebben we een enorme hoeveelheid tassen verzamelt en hebben we ontzettend veel kunnen schrappen van onze “ wat moet ik nog hebben” – lijstjes. Gelukkig gaat het onderhandelen deze keer erg goed en hebben we alles voor goede prijzen kunnen krijgen. Wat we allemaal ingeslagen hebben zullen jullie allemaal nog wel zien!!!
‘s Avonds gaan we weer naar Khao San road, waar we met zn drieen gaan eten bij het guesthouse waar wij onze eerste nacht dat we aankwamen hebben geslapen. Toen zaten we daar zeer onwetend en vol van verlangen naar allemaal mooie avonturen te yathzeen en verbaasd om ons heen te kijken.
Nu zaten we daar heel wijs en vol met avonturen te yathzeen en heerlijk mensen te bekritizeren. Dat leek ons wel een mooie laatste avond op Khao San road.
Na het eten gaan we nog wat drinken en raken we ingesprek met twee engelsen, die ons later nog proberen aan de buckets te krijgen, maar met name Hanneke heeft toch echt besloten dat de tijd van de buckets voor bijzijn. Maar lol hebben we nog genoeg dus als we later in de tuktuk terug zitten kunnen we terug kijken op een mooie avond.

En toen brak de laatste dag aan.. We hadden besloten nog iets cultureels te doen en belsuiten naar het Teak Mansion te gaan, waar Margit al heen is geweest met Annelies, maar wat ze zo mooi vond dat ze er nog wel een keer heen wilde. En weer is het erg mooi en hebben we een mooie dag.
Na het culturele stonden de laatste dingen om geshopt te worden nog op het programma. Gelukkig slaagden we zeer snel, waardoor we daarna op zoek konden naar onze laatste lekkere hapjes op Khao San, mais, fruit, loempia’s enz. Ook eten we voor het laatst papaya salade en dan gaan we in onze laatste tuktuk terug.

Nu staan onze backpacks en iet wat groot uitgevallen handbagage in gepakt en wel te wachten op de kamer. Nog het laatste reisverhaal op de site zetten en dan gaan we zometeen onze laatste nacht in. En dan morgen ochtend heel vroeg op, half zes, en naar het vliegveld!

Lieve mensen, wij hebben onwijs genoten maar hebben ook heel veel zin in morgen rond deze tijd, als wij op schiphol landen.
Dus……… tot heeeeeeeeeeeeeel erg snel....
Dikke knuffel
Margit en Hanneke

ps. Dit is niet ons laatste verhaal.... blijf dus vooral jullie email in de gaten houden
Wordt vervolgd....