geen zee te diep, geen berg te hoog....
Door: Hanneke en Margit
22 Januari 2006 | Maleisië, Kota Kinabalu
Hoi allemaal!
*waarschuwing*
Dit bericht bevat weer heel erg veel informatie en bestaat weer uit een flinke lap tekst! daarbij hebben we weer de nodige avonturen beleefd dus mocht u enigszins jaloers zijn aangelegd, klik dan in de bovenhoek op het rode kruisje... ;-))
Koh Tao! wat zijn we verslaafd geraakt aan dat eiland! echt absoluut geweldig. er hangt echt een ontzettend relaxte sfeer en we hebben dan ook genoten van iedere minuut.... en van onze instructeurs in wetsuit!
Op 5 januari (alweer een hele tijd geleden) hebben we onze eerste 18 meter duik gehad, met cameraman! vooral erg gek doen onder water dus, want dat is leuk op de film! De tweede duik van die dag is weer bij twins, een ontzettende mooie duikspot. Vooral de boog waar we onderdoor zwemmen en de vallei waar we dan in terechtkomen met heel veel verschillende koralen zijn geweldig! Ook vechten we onderwater als in the Matrix (die film is namelijk onder water opgenomen), alles in slow-motion. Echt erg gaaf!
De volgende dag beginnen we direct met onze advanced cursus. De eerste duik is een multilevelduik, waar we dus op verschillende levels duiken om de tijd onder water te kunnen verlengen (op 30 meter kan je nl maar 20 min onder water blijven, dus om dan steeds dichter bij het oppervlak te gaan zwemmen, verleng je de duiktijd.) De duik is echt weer erg mooi met een hele grote school snappers die in een vallei zwemmen en ons omgeven!
De tweede duik is een buoyancy control duik. We leren om meer controle te krijgen over ons drijfvermogen in het water... Echt ontzettend leerzaam, want buoyancy is een van de belangrijkste dingen met duiken.
En dan.... onze nachtduik.... we vertrekken om 17:00 en zijn allebei een beetje zenuwachtig... duiken in het donker, mmmmh.. is dat echt leuk?? JAAAAAAAAAA! dat is echt leuk! heel erg leuk zelfs...
We duiken met een zaklamp achter de instructeur aan. In het donker verdwijnen de kleuren en ze komen terug als je erop schijnt met je zaklamp. De mooie tropische vissen slapen in de grotten of in het koraal en je kunt ze allemaal van heel dichtbij bekijken, en de triggerfish is slapend ineens een stuk minder aggressief. Het koraal is indrukwekkend met vele kleuren, af en toe oplichtend als een kerstboom met vele lichtjes. De zeeegels zijn actief en kruipen rond, de roofvissen zijn op jacht... het fosfor in het water licht op als je met je armen beweegt.... de sfeer in het water is echt ongelofelijk!
als we dan na 40 minuten boven komen onder een perfecte sterrenhemel gillen we het allemaal uit! Fantastisch! wat een ongelofelijke duik!!! zeker voor herhaling vatbaar...
De volgende dag hebben we onze laatste twee duiken... als eerste de befaamde 30 meter duik, dat si de diepte waarop sommige mensen een soort narcose kunnen krijgen en gekke dingen gaan doen (als bv vissen lucht geven, gaten graven en noem maar op) Wij hebben nergens last van, hebben alleen, maar dat is normaal, de grootste lol. Twee jongens in onze groep kunnen niet meer tellen ... we moesten namelijk op de boot en in het water een rekensom oplossen.. en zij hadden daar onder water veel moeite mee. Erg grappig. Ook hebben we een camera mee, wat zorgt voor hele mooie plaatjes!
De laatste duik op Koh Tao is een navigatie duik, oftwel duiken met een kompas. Erg leuk en leerzaam en het gaat ons allemaal erg goed af. We komen braaf na 40 minuten terug bij de boot. En dan kunnen we ons advanced divers noemen! jippie!
's Avonds gaan we met een hele groep eten en een biertje drinken (dat kon namelijk niet tijdens onze duikcursus omdat we iedere ochtend weer heel vroeg in het water lagen...).
En dan is het onze laatste dag op Koh Tao... we gaan samen met Swampy (ja, alle engelsen hebben een bijnaam) naar Shark Bay om te snorkelen en hopelijk haaien te zien. Het snorkelen is mooi, maar jammergenoeg geen haaien. En dan is het tijd voor afscheid... we voelen ons allebei een beetje verdrietig en we willen gewoon niet weg, maar Borneo roept! Op naar Maleisie dus... het volgende land op het lijstje. We nemen de nachtboot, weer een hele nieuwe ervaring! Iedereen heeft ongeveer een meter persoonlijke ruimte... de hele boot is een grote matras. Daarbij is de zee ook nog eens behoorlijk ruw, maar we kunnen gelukkig een beetje slapen.
We nemen de bus naar Kuala Lumpur en hebben al snel door dat het niet de beste organisatie is waar we mee reizen. we moeten op het begin al vier keer overstappen in andere minibusjes... en dan passeren we de grens met Maleisie en beginnen de problemen (we doen echt heel erg ons best, maar dit land mag ons gewoon niet...). We hebben alleen een nachtbus naar KL en dat betekent dus weer een nacht met weinig slaap, terwijl ze ons beloofd hadden dat we 's avonds in KL zouden arriveren. Grrrr.. we moeten dus een nieuw kaartje kopen voor een andere bus. Gelukkig komen we dan 's avonds wel in KL aan.
Kuala Lumpur.... wat een stad. Erg westers, druk en het stinkt. En wat heerst hier in maleisie een andere cultuur! geen boeddhisme meer en dat merk je overal aan. Alhoewel het bloedheet is buiten, lopen wij rond in lange broek en longsleeve. we worden constant nagekeken, nagefloten en noem maar op. Dit is echt een heel ander land als de andere landen van onze reis.
En dan is daar Borneo! we vliegen 's ochtends naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah. Daar aangekomen merken we al direct dat Sabah ontzettend rijk is! Budget reizen is hier niet uitgevonden in ieder geval en alles ziet er verzorgd en westers uit.
We besluiten dezelfde dag de nachtbus te nemen naar Sipadan (een van werelds beste duikplekken!!), een gehaaste beslissing maar heel erg de moeite waard! We hebben namelijk voor de volgende dag een driedaagse duiktrip geboekt. De nachtbus is vooral erg koud (the planet says: malaisian people like to keep you refridgerated! dat hebben we geweten.. maar met toiletpapier in de aircon, een sarong en dicht tegen elkaar aan, komen we de nacht wel door.) 's Ochtends, na een crash in de lobby van een luxe hotel, wacht ons een leuke verrassing. de drie ieren van Muine duiken samen met ons! Supergezellig!
We worden met de boot naar Mabul Island gebracht, de thuishaven van Borneo divers.
Wauw, we belanden echt in een paradijs! Super mooie bungalows met hete douche (eindelijk warm douchen na een hele tijd alleen maar koud..), hele goed service (de bedden worden iedere avond gespreid, lampjes aan en als het regent wacht buiten een paraplu!), ontzettend lekker eten (buffet drie keer per dag met alles wat je maar kunt wensen, uitgezonderd natuurlijk de echte nederlandse gerechten die we beiden heel erg missen, maar zeker het lekkerste eten wat we tot nu toe gehad hebben!) en dan het duiken.....
De eerste twee duiken zijn op Mabul en direct zien we ze al: de zeeschildpadden! wauw.... ze zwemmen echt overal! en zoals men zegt: you really need traffic lights! en dat is niet overdreven! Het is echt onvoorstelbaar mooi. De tweede dag hebben we 2 duiken op Sipadan en het was net een film! supermooi. We beginnen op 30 meter en komen langzaam omhoog... de mooiste vissen, mooiste koralen, vele vele schildpadden die om je heen zwemmen, 3 haaien die je bijna kunt aanraken en een manta ray (een hele grote rog!)... Heel erg bijzonder. Het is dan ook niet raar dat we onze gastank iets sneller leeg hebben dan normaal! Wauw! niet te geloven dat we dit meemaken, het lijkt een te mooie droom!
's Middags hebben we nog een duik en zien we 2 schipwrakken met weer hele andere vissen, ook heel bijzonder en 's avonds hebben we een duik met een groep, zonder divemaster. Kan er nog hele verhalen over vertellen... maar dan wordt het stukje echt veel te lang en daarbij was het echt onbeschrijfelijk.
's Ochtends jammergenoeg onze laatste duik en dan gaan we na weer een moeilijk afscheid van het duiken! maar hier komen we ook zeker nog een keer terug...
En dan is het weer zover... op het vasteland blijkt het allemaal toch niet zo geregeld te zijn als we dachten en komen we ergens uit waar ze niet zo vaak toeristen zien. Dus... Het eten beviel daarbij ook niet zo... hebben we beiden nog dagen last van gehad.
Dan... het tropische regenwoud! Tijd om een nieuw levensdoel te bedenken....
We verblijven drie dagen in de jungle in het kamp van Uncle Tan. Het kamp zelf is vies, veel ongedierte (ratten die je tas kapot knagen, heel gezellig), geen lekker eten, geen wasgelegenheid en alles is vochtig (ja, regenwoud..) maar dat doet er niet toe. We zien namelijk heeeeel veel wildlife! Makaken en lizzards die iedere dag verschijnen in het kamp, neusapen, 4 verschillende hornbills, vele mooie vogels en insekten en.... 3 wilde oerang-oetans! In het kamp, totaal onverwacht. Margit schreeuwde ineens: Han, Oerang-Oetan!!! een mannetje... zo'n 3 meter boven ons hangend in de bomen. Hij zit ons echt aan te kijken, heel rustig en verandert af en toe van boom.. door gewoonweg een andere boom naar zich toe te halen! fantastisch om te zien. De volgende dag zien we ook nog een vrouwtje met baby! wat een geluk en we genieten...
De drie dagen bestaan uit 's ochtends om 6 uur opstaan voor een boottocht door het regnwoud, daarna een wandeling... dan 's middags weer een wandeling en een boottocht. Met de boot zie je gewoon veel meer en de gidsen zijn erg goed en weten alle dieren te vinden.
Na drie dagen voelen we ons wel heel erg vies en we genieten dan ook van een warme douche in Sepilok. In Sepilok is namelijk het oerang-oetan rehabilitatie centrum! 's Ochtends staan we dan ook in de stromende regen (het is namelijk einde regenseizoen in Maleisie, al hebben we voor vandaag nog geen regen gezien... mazzel dus!) met heel mensen die er allemaal heel miezerig uitzien te kijken naar semi-wilde oerang-oetans die via een touw komen aangeslingerd! Er zijn twee voerperiodes en we benutten ze gelukkig alle twee. 's Middags zijn er namelijk bijna geen mensen meer en zijn er meer oerang-oetans! Wat een ontzettende leuke beesten zijn het en ze weten zelf ook dat ze leuk zijn en hangen soms echt de clown uit! heel grappig. Ook zien we een echte oerang-oetan kiss.. een moment om nooitt te vergeten! ("jij hebt banaan in je mond en ik wil banaan! dan zoen ik het wel gewoon uit je mond!").
We hebben het geluk dat we in het Guesthouse in Sepilok een hele bijzondere vrouw ontmoeten. Een Ethologe (waarschijnlijk wereldwijd bekend) die haar hele leven al met oerang-oetans werkt, echt overal al geweest is, alle soorten apen in huis heeft gehad en daardoor de meest interessante verhalen weet te vertellen. Dit vult dan ook onze avonden want er is hier echt helemaal niks te doen 's avonds (vandaar dat Borneo ook bijna niet bezocht wordt door jonge mensen).
We blijven twee nachten in Sepilok en de ochtend dat we met de bus vertrekken naar Mount Kinabalu hebben we een hoop gezeik....
De mensen van het guesthouse zijn onze was kwijt (we hadden gelukkig maar heel weinig was gedaan omdat het heel erg duur was, maar onze afritsbroeken en longsleeves zaten in de was en die hebben we toch echt nog nodig....). Het was allemaal niet zo erg geweest als de manager van het guesthouse ons er vervolgens van beschuldigt dat we de was gewoon in onze tas hebben zitten. Een hoop geschreeuw van zijn kant en daarna ook van onze kant.... ons mobiele huisje (=backpack) helemaal uitgepakt op de tafel... Paula (een engelse vrouw die we ontmoet hebben en echt ontzettend leuk is en waar we heel veel lol mee hebben gehad) die dreigt met de lonely planet en haar camera (want dit kan echt gewoon niet... de manager die zegt dat hij dan wel de vrouw zal ontslaan ("is that what you want?") en ons zo emotioneel probeert te pakken.... Het is echt helemaal niet leuk. En ik sta dan ook op het geld! Gelukkig loop het heel goed af: we hoeven niks te betalen en ontvangen daarbij ook nog eens 500 ringgit. In totaal zo'n 180 euro! dat is erg mooi voor 2 broeken, een korte broek, 2 longsleeves en 2 paar sokken, maar dan hadden ze ons maar beter moeten behandelen. Sorry was ook genoeg geweest. Na het uitbetalen draait de manager om als een blad aan de boom en is ineens megavriendelijk, houdt onze handen vast en vraagt ons echt terug te komen. Soms komt de lonely planet dus erg van pas.
Na een gratis busreis komen we aan in de omgeving van Mount Kinabalu, de hoogste berg van Zuid-Oost Azie... 4095 meter, die we de volgende dag gaan beklimmen! wat een geweldige ervaring! niet te geloven. Het is echt ontzettend zwaar (en we kunnen nu nog niet fatsoenlijk lopen door de spierpijn in onze benen, iedereen vraagt zich steeds af wat we toch aan onze benen hebben!) maar zo de moeite waard! we vetrekken 's ochtens om half negen met een gids en 2 andere mensen, die we al snel genoeg kwijt zijn, omdat zij echt een stuk langzamer gaan. We klimmen naar 3200 meter, onze eerste stop. De weg is prachtig, door het regenwoud en we genieten. Het maakt het allemaal een stukje minder zwaar. Alleen het laatste gedeelte (1,5 km vergt veel van onze spieren...). we hebben er 5 uur over gedaan en komen als resp 2e en 3e aan bij het GH, erg netjes dus. Er valt in het GH echt niks te beleven en het is echt steenkoud (voor ons dan, want 10 graden is voor jullie nu een gemiddelde temp toch?? hihi). We zitten dik ingepakt, yahtzeeen met Andreas (jongen uit denemarken (weer een vakantieland erbij dus!) en gaan vroeg naar bed (20:00). 's Nachts beginnen we namelijk om 3:15 aan de klim naar de top met zonsopkomst! Het eerste gedeelte is echt onwijs zwaar... en de motivatie is bij margit even ver te zoeken... Hanneke loopt voorop met een gids en Margit en Andreas volgen.... Het is geweldig! Het laatste gedeelte gaat over kale rotsen... steil omhoog... en dan bereiken we de top in 2 uur en 45 minuten! Het is koud... zelfs met muts en handschoenen, Hanneke's handen zijn bevroren(raar, om die spullen in Azie in je tas te hebben), maar we genieten. De zonsopkomst is schitterend.... en het zeker een van de mooiste momenten en belevenissen van de hele reis! We hebben dan ook heel veel mazzel met het weer, want vele mensen voor ons hebben ons verteld dat het heel veel regent. En dan is het echt niet grappig! we genieten volop....
En dan de tocht naar beneden... we gaan zingend naar beneden tot de laatste 2 km want die zijn toch wel erg zwaar. we voelen onze spiertjes heel erg en zijn ook erg blij als we bij de busjes aankomen! We made it! Jippie! en we zijn ontzettend trots op elkaar en op onszelf! superervaring.
's Middags gaan we naar KK terug om daar vooral niks te doen en lekker bij een indisch restaurant te eten met Paula, Ben en Andreas. Gezellig.
Gisteren zijn we lekker naar een tropisch eiland gegaan om onze spieren te laten rusten in de zon en het kristalheldere water, te genieten van de vissenkom waar we in zwemmen met alle tropische vissen en aan onze kleur te werken. Heerlijk!
Vandaag zijn we heerlijk gaan shoppen (want ze hebben hier echt heeeeeeeeeeeel veel leuke kleding! en aangezien onze backpack behoorlijk leeg is zonder de verloren was kunnen er weer wat leuke kleren bij. En we zijn naar het Sabah museum geweest. wat ook erg leuk was. Morgen gaan we snorkelen op een ander tropisch eiland en dan woensdag naar Kuala Lumpur terug om daar samen met alle chinezen het Chinese Nieuwjaar in te luiden!!! We hebben namelijk weer geluk... de 27ste is het chinese nieuwjaar en nu al is er overal fees. Alles is versierd en gisteren hebben we een ontzettend mooi vuurwerk gezien! (en nog allerlei optredens van beroemde mensen (in Maleisie dan...)). Wij komen onze laatste vier weekjes wel door dus...
Tot heel snel! de tijd vliegt!
Hele dikke knuffel
Margit en Hanneke
*waarschuwing*
Dit bericht bevat weer heel erg veel informatie en bestaat weer uit een flinke lap tekst! daarbij hebben we weer de nodige avonturen beleefd dus mocht u enigszins jaloers zijn aangelegd, klik dan in de bovenhoek op het rode kruisje... ;-))
Koh Tao! wat zijn we verslaafd geraakt aan dat eiland! echt absoluut geweldig. er hangt echt een ontzettend relaxte sfeer en we hebben dan ook genoten van iedere minuut.... en van onze instructeurs in wetsuit!
Op 5 januari (alweer een hele tijd geleden) hebben we onze eerste 18 meter duik gehad, met cameraman! vooral erg gek doen onder water dus, want dat is leuk op de film! De tweede duik van die dag is weer bij twins, een ontzettende mooie duikspot. Vooral de boog waar we onderdoor zwemmen en de vallei waar we dan in terechtkomen met heel veel verschillende koralen zijn geweldig! Ook vechten we onderwater als in the Matrix (die film is namelijk onder water opgenomen), alles in slow-motion. Echt erg gaaf!
De volgende dag beginnen we direct met onze advanced cursus. De eerste duik is een multilevelduik, waar we dus op verschillende levels duiken om de tijd onder water te kunnen verlengen (op 30 meter kan je nl maar 20 min onder water blijven, dus om dan steeds dichter bij het oppervlak te gaan zwemmen, verleng je de duiktijd.) De duik is echt weer erg mooi met een hele grote school snappers die in een vallei zwemmen en ons omgeven!
De tweede duik is een buoyancy control duik. We leren om meer controle te krijgen over ons drijfvermogen in het water... Echt ontzettend leerzaam, want buoyancy is een van de belangrijkste dingen met duiken.
En dan.... onze nachtduik.... we vertrekken om 17:00 en zijn allebei een beetje zenuwachtig... duiken in het donker, mmmmh.. is dat echt leuk?? JAAAAAAAAAA! dat is echt leuk! heel erg leuk zelfs...
We duiken met een zaklamp achter de instructeur aan. In het donker verdwijnen de kleuren en ze komen terug als je erop schijnt met je zaklamp. De mooie tropische vissen slapen in de grotten of in het koraal en je kunt ze allemaal van heel dichtbij bekijken, en de triggerfish is slapend ineens een stuk minder aggressief. Het koraal is indrukwekkend met vele kleuren, af en toe oplichtend als een kerstboom met vele lichtjes. De zeeegels zijn actief en kruipen rond, de roofvissen zijn op jacht... het fosfor in het water licht op als je met je armen beweegt.... de sfeer in het water is echt ongelofelijk!
als we dan na 40 minuten boven komen onder een perfecte sterrenhemel gillen we het allemaal uit! Fantastisch! wat een ongelofelijke duik!!! zeker voor herhaling vatbaar...
De volgende dag hebben we onze laatste twee duiken... als eerste de befaamde 30 meter duik, dat si de diepte waarop sommige mensen een soort narcose kunnen krijgen en gekke dingen gaan doen (als bv vissen lucht geven, gaten graven en noem maar op) Wij hebben nergens last van, hebben alleen, maar dat is normaal, de grootste lol. Twee jongens in onze groep kunnen niet meer tellen ... we moesten namelijk op de boot en in het water een rekensom oplossen.. en zij hadden daar onder water veel moeite mee. Erg grappig. Ook hebben we een camera mee, wat zorgt voor hele mooie plaatjes!
De laatste duik op Koh Tao is een navigatie duik, oftwel duiken met een kompas. Erg leuk en leerzaam en het gaat ons allemaal erg goed af. We komen braaf na 40 minuten terug bij de boot. En dan kunnen we ons advanced divers noemen! jippie!
's Avonds gaan we met een hele groep eten en een biertje drinken (dat kon namelijk niet tijdens onze duikcursus omdat we iedere ochtend weer heel vroeg in het water lagen...).
En dan is het onze laatste dag op Koh Tao... we gaan samen met Swampy (ja, alle engelsen hebben een bijnaam) naar Shark Bay om te snorkelen en hopelijk haaien te zien. Het snorkelen is mooi, maar jammergenoeg geen haaien. En dan is het tijd voor afscheid... we voelen ons allebei een beetje verdrietig en we willen gewoon niet weg, maar Borneo roept! Op naar Maleisie dus... het volgende land op het lijstje. We nemen de nachtboot, weer een hele nieuwe ervaring! Iedereen heeft ongeveer een meter persoonlijke ruimte... de hele boot is een grote matras. Daarbij is de zee ook nog eens behoorlijk ruw, maar we kunnen gelukkig een beetje slapen.
We nemen de bus naar Kuala Lumpur en hebben al snel door dat het niet de beste organisatie is waar we mee reizen. we moeten op het begin al vier keer overstappen in andere minibusjes... en dan passeren we de grens met Maleisie en beginnen de problemen (we doen echt heel erg ons best, maar dit land mag ons gewoon niet...). We hebben alleen een nachtbus naar KL en dat betekent dus weer een nacht met weinig slaap, terwijl ze ons beloofd hadden dat we 's avonds in KL zouden arriveren. Grrrr.. we moeten dus een nieuw kaartje kopen voor een andere bus. Gelukkig komen we dan 's avonds wel in KL aan.
Kuala Lumpur.... wat een stad. Erg westers, druk en het stinkt. En wat heerst hier in maleisie een andere cultuur! geen boeddhisme meer en dat merk je overal aan. Alhoewel het bloedheet is buiten, lopen wij rond in lange broek en longsleeve. we worden constant nagekeken, nagefloten en noem maar op. Dit is echt een heel ander land als de andere landen van onze reis.
En dan is daar Borneo! we vliegen 's ochtends naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah. Daar aangekomen merken we al direct dat Sabah ontzettend rijk is! Budget reizen is hier niet uitgevonden in ieder geval en alles ziet er verzorgd en westers uit.
We besluiten dezelfde dag de nachtbus te nemen naar Sipadan (een van werelds beste duikplekken!!), een gehaaste beslissing maar heel erg de moeite waard! We hebben namelijk voor de volgende dag een driedaagse duiktrip geboekt. De nachtbus is vooral erg koud (the planet says: malaisian people like to keep you refridgerated! dat hebben we geweten.. maar met toiletpapier in de aircon, een sarong en dicht tegen elkaar aan, komen we de nacht wel door.) 's Ochtends, na een crash in de lobby van een luxe hotel, wacht ons een leuke verrassing. de drie ieren van Muine duiken samen met ons! Supergezellig!
We worden met de boot naar Mabul Island gebracht, de thuishaven van Borneo divers.
Wauw, we belanden echt in een paradijs! Super mooie bungalows met hete douche (eindelijk warm douchen na een hele tijd alleen maar koud..), hele goed service (de bedden worden iedere avond gespreid, lampjes aan en als het regent wacht buiten een paraplu!), ontzettend lekker eten (buffet drie keer per dag met alles wat je maar kunt wensen, uitgezonderd natuurlijk de echte nederlandse gerechten die we beiden heel erg missen, maar zeker het lekkerste eten wat we tot nu toe gehad hebben!) en dan het duiken.....
De eerste twee duiken zijn op Mabul en direct zien we ze al: de zeeschildpadden! wauw.... ze zwemmen echt overal! en zoals men zegt: you really need traffic lights! en dat is niet overdreven! Het is echt onvoorstelbaar mooi. De tweede dag hebben we 2 duiken op Sipadan en het was net een film! supermooi. We beginnen op 30 meter en komen langzaam omhoog... de mooiste vissen, mooiste koralen, vele vele schildpadden die om je heen zwemmen, 3 haaien die je bijna kunt aanraken en een manta ray (een hele grote rog!)... Heel erg bijzonder. Het is dan ook niet raar dat we onze gastank iets sneller leeg hebben dan normaal! Wauw! niet te geloven dat we dit meemaken, het lijkt een te mooie droom!
's Middags hebben we nog een duik en zien we 2 schipwrakken met weer hele andere vissen, ook heel bijzonder en 's avonds hebben we een duik met een groep, zonder divemaster. Kan er nog hele verhalen over vertellen... maar dan wordt het stukje echt veel te lang en daarbij was het echt onbeschrijfelijk.
's Ochtends jammergenoeg onze laatste duik en dan gaan we na weer een moeilijk afscheid van het duiken! maar hier komen we ook zeker nog een keer terug...
En dan is het weer zover... op het vasteland blijkt het allemaal toch niet zo geregeld te zijn als we dachten en komen we ergens uit waar ze niet zo vaak toeristen zien. Dus... Het eten beviel daarbij ook niet zo... hebben we beiden nog dagen last van gehad.
Dan... het tropische regenwoud! Tijd om een nieuw levensdoel te bedenken....
We verblijven drie dagen in de jungle in het kamp van Uncle Tan. Het kamp zelf is vies, veel ongedierte (ratten die je tas kapot knagen, heel gezellig), geen lekker eten, geen wasgelegenheid en alles is vochtig (ja, regenwoud..) maar dat doet er niet toe. We zien namelijk heeeeel veel wildlife! Makaken en lizzards die iedere dag verschijnen in het kamp, neusapen, 4 verschillende hornbills, vele mooie vogels en insekten en.... 3 wilde oerang-oetans! In het kamp, totaal onverwacht. Margit schreeuwde ineens: Han, Oerang-Oetan!!! een mannetje... zo'n 3 meter boven ons hangend in de bomen. Hij zit ons echt aan te kijken, heel rustig en verandert af en toe van boom.. door gewoonweg een andere boom naar zich toe te halen! fantastisch om te zien. De volgende dag zien we ook nog een vrouwtje met baby! wat een geluk en we genieten...
De drie dagen bestaan uit 's ochtends om 6 uur opstaan voor een boottocht door het regnwoud, daarna een wandeling... dan 's middags weer een wandeling en een boottocht. Met de boot zie je gewoon veel meer en de gidsen zijn erg goed en weten alle dieren te vinden.
Na drie dagen voelen we ons wel heel erg vies en we genieten dan ook van een warme douche in Sepilok. In Sepilok is namelijk het oerang-oetan rehabilitatie centrum! 's Ochtends staan we dan ook in de stromende regen (het is namelijk einde regenseizoen in Maleisie, al hebben we voor vandaag nog geen regen gezien... mazzel dus!) met heel mensen die er allemaal heel miezerig uitzien te kijken naar semi-wilde oerang-oetans die via een touw komen aangeslingerd! Er zijn twee voerperiodes en we benutten ze gelukkig alle twee. 's Middags zijn er namelijk bijna geen mensen meer en zijn er meer oerang-oetans! Wat een ontzettende leuke beesten zijn het en ze weten zelf ook dat ze leuk zijn en hangen soms echt de clown uit! heel grappig. Ook zien we een echte oerang-oetan kiss.. een moment om nooitt te vergeten! ("jij hebt banaan in je mond en ik wil banaan! dan zoen ik het wel gewoon uit je mond!").
We hebben het geluk dat we in het Guesthouse in Sepilok een hele bijzondere vrouw ontmoeten. Een Ethologe (waarschijnlijk wereldwijd bekend) die haar hele leven al met oerang-oetans werkt, echt overal al geweest is, alle soorten apen in huis heeft gehad en daardoor de meest interessante verhalen weet te vertellen. Dit vult dan ook onze avonden want er is hier echt helemaal niks te doen 's avonds (vandaar dat Borneo ook bijna niet bezocht wordt door jonge mensen).
We blijven twee nachten in Sepilok en de ochtend dat we met de bus vertrekken naar Mount Kinabalu hebben we een hoop gezeik....
De mensen van het guesthouse zijn onze was kwijt (we hadden gelukkig maar heel weinig was gedaan omdat het heel erg duur was, maar onze afritsbroeken en longsleeves zaten in de was en die hebben we toch echt nog nodig....). Het was allemaal niet zo erg geweest als de manager van het guesthouse ons er vervolgens van beschuldigt dat we de was gewoon in onze tas hebben zitten. Een hoop geschreeuw van zijn kant en daarna ook van onze kant.... ons mobiele huisje (=backpack) helemaal uitgepakt op de tafel... Paula (een engelse vrouw die we ontmoet hebben en echt ontzettend leuk is en waar we heel veel lol mee hebben gehad) die dreigt met de lonely planet en haar camera (want dit kan echt gewoon niet... de manager die zegt dat hij dan wel de vrouw zal ontslaan ("is that what you want?") en ons zo emotioneel probeert te pakken.... Het is echt helemaal niet leuk. En ik sta dan ook op het geld! Gelukkig loop het heel goed af: we hoeven niks te betalen en ontvangen daarbij ook nog eens 500 ringgit. In totaal zo'n 180 euro! dat is erg mooi voor 2 broeken, een korte broek, 2 longsleeves en 2 paar sokken, maar dan hadden ze ons maar beter moeten behandelen. Sorry was ook genoeg geweest. Na het uitbetalen draait de manager om als een blad aan de boom en is ineens megavriendelijk, houdt onze handen vast en vraagt ons echt terug te komen. Soms komt de lonely planet dus erg van pas.
Na een gratis busreis komen we aan in de omgeving van Mount Kinabalu, de hoogste berg van Zuid-Oost Azie... 4095 meter, die we de volgende dag gaan beklimmen! wat een geweldige ervaring! niet te geloven. Het is echt ontzettend zwaar (en we kunnen nu nog niet fatsoenlijk lopen door de spierpijn in onze benen, iedereen vraagt zich steeds af wat we toch aan onze benen hebben!) maar zo de moeite waard! we vetrekken 's ochtens om half negen met een gids en 2 andere mensen, die we al snel genoeg kwijt zijn, omdat zij echt een stuk langzamer gaan. We klimmen naar 3200 meter, onze eerste stop. De weg is prachtig, door het regenwoud en we genieten. Het maakt het allemaal een stukje minder zwaar. Alleen het laatste gedeelte (1,5 km vergt veel van onze spieren...). we hebben er 5 uur over gedaan en komen als resp 2e en 3e aan bij het GH, erg netjes dus. Er valt in het GH echt niks te beleven en het is echt steenkoud (voor ons dan, want 10 graden is voor jullie nu een gemiddelde temp toch?? hihi). We zitten dik ingepakt, yahtzeeen met Andreas (jongen uit denemarken (weer een vakantieland erbij dus!) en gaan vroeg naar bed (20:00). 's Nachts beginnen we namelijk om 3:15 aan de klim naar de top met zonsopkomst! Het eerste gedeelte is echt onwijs zwaar... en de motivatie is bij margit even ver te zoeken... Hanneke loopt voorop met een gids en Margit en Andreas volgen.... Het is geweldig! Het laatste gedeelte gaat over kale rotsen... steil omhoog... en dan bereiken we de top in 2 uur en 45 minuten! Het is koud... zelfs met muts en handschoenen, Hanneke's handen zijn bevroren(raar, om die spullen in Azie in je tas te hebben), maar we genieten. De zonsopkomst is schitterend.... en het zeker een van de mooiste momenten en belevenissen van de hele reis! We hebben dan ook heel veel mazzel met het weer, want vele mensen voor ons hebben ons verteld dat het heel veel regent. En dan is het echt niet grappig! we genieten volop....
En dan de tocht naar beneden... we gaan zingend naar beneden tot de laatste 2 km want die zijn toch wel erg zwaar. we voelen onze spiertjes heel erg en zijn ook erg blij als we bij de busjes aankomen! We made it! Jippie! en we zijn ontzettend trots op elkaar en op onszelf! superervaring.
's Middags gaan we naar KK terug om daar vooral niks te doen en lekker bij een indisch restaurant te eten met Paula, Ben en Andreas. Gezellig.
Gisteren zijn we lekker naar een tropisch eiland gegaan om onze spieren te laten rusten in de zon en het kristalheldere water, te genieten van de vissenkom waar we in zwemmen met alle tropische vissen en aan onze kleur te werken. Heerlijk!
Vandaag zijn we heerlijk gaan shoppen (want ze hebben hier echt heeeeeeeeeeeel veel leuke kleding! en aangezien onze backpack behoorlijk leeg is zonder de verloren was kunnen er weer wat leuke kleren bij. En we zijn naar het Sabah museum geweest. wat ook erg leuk was. Morgen gaan we snorkelen op een ander tropisch eiland en dan woensdag naar Kuala Lumpur terug om daar samen met alle chinezen het Chinese Nieuwjaar in te luiden!!! We hebben namelijk weer geluk... de 27ste is het chinese nieuwjaar en nu al is er overal fees. Alles is versierd en gisteren hebben we een ontzettend mooi vuurwerk gezien! (en nog allerlei optredens van beroemde mensen (in Maleisie dan...)). Wij komen onze laatste vier weekjes wel door dus...
Tot heel snel! de tijd vliegt!
Hele dikke knuffel
Margit en Hanneke
-
22 Januari 2006 - 12:54
Frouke:
Waaaaaaaauw, jaloerssss, en ik ben trots op jullie, ENJOY, heeeeel veel kussen uit Nederland, Frouke -
22 Januari 2006 - 13:12
Lobke:
Wat ziet het er goed uit, ennn vooral!! Wat zien jullie er goed uit!! Lekker bruin. Geniet daar nog maar van, want voor je het weet ben je weer in Nederland ennnn... offf tjah, dan moet je maar een zonnebankkuurtje nemen ;))
Genieten dames. Hanneke, hopelijk tot heel snel
Dikke kus van een inmiddels niet meer bruine Lobke -
22 Januari 2006 - 13:17
Sannie:
Dit éérste deel? met plezier gelezen. Geweldige ervaringen wéér en wat zullen jullie af moeten kicken als jullie thuis zijn. Ik miste de groetjes, dus....ik wacht. doeiiiiiiiiiiiiiii....... -
22 Januari 2006 - 14:40
Yigall:
Had al een niets geplaatst, maar jullie avonturen zijn echt super. Ik ben inmiddels weer terug in het koude NL uit het mooie en warme Afrika! Het was wel heeel gaaf. Ook veel gezien, maar vooral boven water. (of telt snorkelen ook?) Heel veel plezier in jullie laatste maand!!
kus Yigall -
22 Januari 2006 - 19:16
Dee:
Hey laiverds!
Het wordt ondertussen bijna saai, maar; wat een verhaal weer! Heerlijk om even bij weg te dromen in het IJSkoude Groningen! Het eindigt een beetje abrupt dus ik ga er van uit dat er inderdaad een deel 2 komt? Maargoed, anders horen we het wel als jullie er weer zijn, want die datum komt ook al steeds dichter bij. Wat gaat de tijd toch snel... Ik geniet in ieder geval nog ff van jullie verhalen en hoop (en geloof) heel erg dat jullie daar ook nog ff heel hard genieten! Ben trouwens heel trots op jullie dat jullie dat duiken hebben gedaan, het klinkt echt geweldig, maar lijkt mij toch altijd wel een beetje eng... Brrrr...
Ik ben zo benieuwd naar de rest van de foto's en de film!
Hier in het Hoge Noorden is alles onder controle, zit midden in de tentamentijd, dus hard aan de studie, maar tot nu toe heb ik alles gehaald, dus dat gaat lekker!
Goed, nogmaals, geniet er daar hard van dan verheug ik me op het moment dat we je weer mogen ontvangen in ons koude kikkerlandje!
Dikke kuz, ook voor Hanneke,
Liefs,
Dee. -
23 Januari 2006 - 10:16
Josine:
hee, je bent online! Maarre...dit verhaal is weer echt geweldig. Wat een overgang, van duiken naar oerwoud. Jammer van het eten.. hoop dat jullie genieten van de laatste weekjes! Dikke kus! -
23 Januari 2006 - 10:30
Webmaster:
Hoi allemaal
Ja, het bericht was nog niet af... de computer had alle muntjes op en waarbenjij.nu besloot toen maar het verhaal alvast te plaatsen! ook voor ons een verrassing dus. Het tweede deel volgt nu.....
kus -
23 Januari 2006 - 12:42
Chrispijn:
..... ben er stil van...... -
23 Januari 2006 - 16:07
Sannie:
Het tweede stuk ,klimmen-spierpijn en daarvoor de fantastische zonsopkomst te mogen zien, dat is de pijn toch waard!
Tweede hobby bergbeklimmen!
Laat de spiertjes maar lekker uitrusten en geniet van het Chinese-Nieuwjaar! Wij zijn al 23 dagen in het Nieuwe jaar!
Blijf op elkaar passen en veel plezier met alles wat nog op jullie pad komt.
Groetjes en een dikke knuffel voor allebei van ons in Baexem. -
23 Januari 2006 - 20:09
Tiny En Kees:
Nog steeds geweldig dat jullie het zo leuk hebben.
Kan me voorstellen dat jullie nu weten hoe een zeemeermin zich voelt.
Groetjes en tot mails,
Kees en Tien -
24 Januari 2006 - 16:48
Naomi:
Ha lieverds,
Ja wat kan ik zeggen..... GAAF!!!! Wat een ervaringen weer allemaal! En nee hoor verder ben ik niet jaloers ;) En oh ja het is hier geen 10 graden celsius, maar -10 ('s nachts dan he). Ze spreken zelfs al over een eventuele elfstedentocht.... Vanavond lekker feesten in de stad in de Poema --> Nieuwjaars vet-inn!!! Ik heb er zin in!!!
Ik ga nu lekker douchen, want heb vanmiddag bloed afgenomen bij een hond, een paard en een rund. Geniet van jullie tijd daar. Gelukkig Chinees nieuwjaar! En tot snel!!!! Dikke knuffel Naomi -
26 Januari 2006 - 16:11
Jolanda:
Dag dames...
Het is voor jullie al helaas aftellen geblazen.
Ik zou zeggen geniet er nog maar lekker van! Hier is het veel te koud!
Groetjes Jolanda en Arno -
30 Januari 2006 - 15:11
Chrispijn:
Hey Dames,
Een gelukkig nieuwjaar... dat is toch nu daar? Ben even de dag van het Chinese Nieuwjaar kwijt, maar geloof dat ze het iets langer vieren dan wij hier?!
Veel plezier en geniet nog even van alle mooie dingen die op de weg naar Bangkok liggen! -
01 Februari 2006 - 12:39
JP:
The ass has recovered. Doing grand now. Haven't been touched up by any Chinese guys recently. Just staying with the hookers. A safe bet..Keep it country. - JP (The Irish guys) P.S: Paul was asking for you Heineken. Either that our he wanted me to buy him a pint of Heineken. I can never tell with his accent... -
03 Februari 2006 - 15:09
Andreas:
Hi Margit and Hanneke.
Thanks for a great time we had in Borneo and KL. I'm hope your having a great time in the Phi Phi Island and the rest of Thailand!
I am in the Camoran highlands now, but going to the Philippines on monday with my friend from back home...
Hope I see you again some time..
Andreas -
04 Februari 2006 - 21:48
Ilse:
he meiden ja ik ben er weer terug uit Oostenrijk, het was geweldig super skien en de hele dag zon wat wil je nog meer!!! en twee leuke stelletjes ontmoet waar we de hele vakantie mee optrokken. Zo te lezen maken jullie nog steeds genoeg mee het zal we afkikken worden straks thuis in het koude kikker land met weinig te beleven haha. veel plezier nog dikke kus ons -
08 Februari 2006 - 21:42
Liesbeth:
He meiden! Super gaaf weer zeg :D Daar kunnen de belevenissen van mij in Canada niet tegenop op dit moment, maar ja, ik ben natuurlijk 'serieus' bezig aan mn onderzoeksstage. Hopelijk heb ik straks ook zulke mooie verhalen te vertellen als ik hier ga rondreizen! Geniet van de laatste paar weken :-) Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
