Het grote kayakavontuur en China!!
Door: Hanneke en Margit
11 November 2005 | China, Jinghong
Hoi lieve mensen,
Het is alweer een tijdje geleden dat we een bericht geplaatst hebben en we hoorden al dat mensen ons begonnen te missen...
Zoals jullie kunnen zien op de kaart hebben we de afgelopen tijd echt een grote afstand afgelegd! Veel gereisd dus, maar gelukkig zonder al te veel problemen.
Waar waren we gebleven... Pakse en het Bolaven Plateau. We zijn er nu in ieder geval achter waarom het een plateau heet... Het landschap houdt gewoon in een keer op, waarna een waterval zich naar beneden stort. Erg apart en mooi om te zien. We hebben een trekking gedaan van een dag in de omgeving en dus weer vele watervallen gezien, die ons blijven fascineren. Naast watervallen (waar we natuurlijk ook weer in gezwommen hebben, want waar water is, moeten we gewoon een duik nemen ongeacht de temperatuur van het water!) hebben we een bezoekje gebracht aan een thee- en een koffieplantage, met weer heerlijke verse koffie! De koffie werd namelijk in ons bijzijn gemalen, arabica koffie vers van de boom! Ook zijn we naar een minority village geweest, waarna we echt van top tot teen onder de rode zand zaten van de zeer stoffige en hobbelige weg. Het was zeker de moeite waard.
De volgende dag hebben we op tijd de bus gepakt naar Tha Kaek.... de busreis zou eigenlijk 6 uur moeten duren, maar dat was nu dus niet het geval... het eerste uur vond de chauffeur het nodig om 20 k/m per uur te rijden en daarna was er om de 10 minuten een plaspauze... mede door de dronken meisjes voorin de bus. Al met al duurde de busreis 11 uur... en dan hebben we het niet over een leuke, schone, comfortabele bus in Nederland. Gelukkig bleef het alleen bij deze ervaring.
In Tha Kaek zijn we de omgeving gaan verkennen op een scooter. Over een erg stoffige en hobbelige zandweg (die kenden we gelukkig al) zijn we naar een aantal grotten gegaan. De meest toeristische grot (volgens de planet, alhoewel wij geen mensen hebben gezien) had verschillende trappen waardoor we de hele grot konden verkennen. Het zag er daardoor wel een beetje luguber uit, maar het is een erg mooie grot. De overige grotten durfden we niet echt ver in te gaan, aangezien we geen zaklamp bij ons hadden en er echt geen mensen in de buurt waren. wel hebben we nog even heerlijk gezwommen op een idyllisch plekje! De weg naar de grotten en weer terug naar Tha Kaek is echt fantastisch mooi en is omgeven door Karstgebergte, een erg riggelig gebergte, wat af en toe abrupt eindigt. Wij kunnen er geen genoeg van krijgen, zo ontzettend mooi! De laatste grot die we willen bezoeken blijkt niet te vinden, maar we komen wel door een erg leuk dorpje met mensen die nauwelijks toeristen zien... een hoop sabaidee roepende en glimlachende mensen later komen we weer in ons Guesthouse aan. Daar ontmoeten we een Belgisch stel waarmee we die avond dineren en de dag erna mee verder reizen naar Vientiane... een busreis die prmia verloopt. We reizen trouwens steeds met het lokale vervoer... dat is echt een hele belevenis maar wel volgens ons de leukste manier om te reizen, ook al zit je soms met je knieen in je nek. De mensen zijn gewoon zo vriendelijk en behulpzaam en je krijgt veel te zien van het dagelijkse leven!
In Vientiane doen we niet zo veel, alleen onze paspoorten ophalen die nu weer twee nieuwe visa's bevatten. jippie!
De dag erna zijn we direct doorgereisd naar het door ons geliefde stadje Luang Prabang... Fantastisch om daar weer te zijn. We worden direct herkend op de straat door een van de medewerkers van de Hivebar (de bar waar we de vorige keer een aantal avonden hebben doorgebracht) en we beloven hem die avond een biertje te komen drinken ... maar eerst een heerlijke kaassandwich met echte kaas! Super, want kaas dat is toch echt iets wat wij beiden missen. Ook doen we de nodige inkopen op de ontzettend gezellige avondmarkt en daarna dus naar de Hivebar! Erg leuk gekletst met 2 nederlanders en de barmannen van de Hivebar (altijd handig om de juiste personen te kennen!! hihi). We hebben ze moeten beloven dat we terugkomen naar Luang Prabang, al denken we niet dat dat op korte termijn gaat gebeuren... maar wie weet!
De volgende dag weer door (ja, we hebben erg veel gereisd...) naar Nog Kiaw. Deze keer niet met de bus maar met de boot. Volgens de planet is dit de mooiste bootreis van Laos en dat hebben we geweten (alhoewel we 's ochtends een beetje ruzie hadden met de 'kapitein' die zoveel mogelijk mensen op een klein bootje wilde proppen. Dat betekende voor ons 6 uur op de grond zitten... No way! Dus een andere boot geregeld, waar we zeeen van ruimte hadden!). De bootreis was echt heel erg mooi... de rivier, de buffalo's aan de waterkant, de bergen, de strakblauwe lucht, de zon, het mooie strandje waar we aanmeren, de vele kinderen die ons hun kunsten (backflips) vertonen en noem maar op! We hebben 6 uur lang ontzetten genoten...
Nong Kiaw blijkt een erg leuk dorpje te zijn en we ontmoeten er leuke mensen waarmee we leuke en interessante gesprekken en discussies voeren. Ook bezoeken we een aantal grotten en een 'waterval', die echt niks voorsteld. De grotten daarentegen zijn wel erg mooi, al ergeren we ons aan de vele kinderen die je willen rondleiden voor geld, en ook als ze je niet rondleiden geld verwachten.
Op naar het volgende dorp: Luang Nam Tha, waar we, jullie raden het misschien al, een kayaktocht doen in het national park, samen met Alex (een australier die we ontmoet hebben in Nong Kiaw) en twee Amerikanen, Ben en AD. We krijgen allemaal een reddingsvest en een helm, want de rivier is oh zo deadly. Not, en de reddingsvesten en helmen liggen al gauw in de boot. Het water is namelijk glad als een spiegel... en zorgt zo voor fantastische weerspiegelingen van de bomen. De tocht is prachtig! Op ons dooie gemak om zoveel mogelijk te genieten van de omgeving kayakken we naar het eerste dorpje, waar we even kunnen rondkijken. We kayakken verder en stoppen ergens bij een klein strandje voor lunch. En wat voor een lunch. We eten op onze knieen van bananenbladeren.... heel avontuurlijk! Vis, gedroogd vlees, worstjes, jonge bamboescheuten, sticky rice, boontjes en nog wat ondefinieerbaars! Ontzettend lekker! Dan is het tijd voor een duik in het water! Ben (een van de amerikanen) ontdekt de veelzijdigheid van Lifejackets en we drijven met z'n allen in het water! Heel relaxed. Het weer draagt daar ook aan bij want het is strak blauw en heel erg warm. Genieten dus!! Na een tijdje stappen we weer in onze kayaks en overwinnen nog een aantal erg easy stroomversnellingen... uitgezonderd van een aantal schrammen van takken. Het gaat erg soepel! Tot... de grote stroomversnelling... Gelukkig bedenken we ons net op tijd dat nu de reddingsvesten misschien wel handig zijn. We gaan vol goede moed op weg en volgen trouw de gidsen en Alex en Ben (die ook een kayak delen), zij hebben immers vaker gekayakt. Tot we plotseling op een grote rots terechtkomen midden in de rivier, waar niemand ons voor gewaarschuwd heeft (het is namelijk erg moeilijk om rotsen te onderscheiden in het water en deze was echt niet te zien). We komen daarbij ook nog schuin op de rots terecht, waardoor we omslaan. Al onze spullen gaan ervandoor. Gelukkig zit alles in waterdichte zakken, maar toch zijn we erg bang dat we spullen kwijtraken of nat worden, aangezien al onze waardevollen spullen in die tassen zitten... moneybelt, paspoorten, tickets, geld. Ook onze schoenen (hanneke's Tefa's, die ondertussen echt heilig zijn verklaard) gaan ervandoor. Wij grijpen instinctief naar de kayak, omdat de stroming heel erg sterk is. We worden echt meegesleurd en het is geen pretje om in het begin van een stroomversnelling met nog heel veel rotsen, te zwemmen. Hanneke weet zich weer in de kayak te werken en Margit klampt zich zo stevig mogelijk vast, als onze kayak van de rots afschiet en verder de rivier afgaat. Dit is echt niet leuk! De overige personen rapen ondertussen al onze spullen uit het water en we bereiken levend de kant.... erg geschrokken en met een aantal schrammen, blauwe plekken en kneuzingen, die direct behandeld worden. wat een avontuur. Het is echt mazzel dat we de kayak hebben weten vast te houden, anders was het misschien niet zo goed verlopen... omdat er echt veel rotsen in de rivier waren. Maar, het houdt het leven spannend zullen we maar zeggen... en we vinden kayakken nog steeds leuk. 's Avonds kunnen we er wel weer om lachen... Mede omdat Margit op het eind ook nog even demonstreert hoe je dus niet uit een kayak stapt...
Op naar China... met de bus (die onderweg nog even een lekker band krijgt.. ja, en dat reservewiel dat moet er op de een of andere manier af kunnen...) gaan we de grens over. Even lijkt het of er iets mis is, maar ze hebben gewoon nog niet zo vaak een vreemd paspoort gezien en daardoor duurt het wat langer dan normaal. In Mengla aangekomen (net over de grens) kunnen we direct een bus pakken naar onze plek van bestemming Jinghong. We komen daar om 8 uur 's avonds aan.. en we kunnen jullie vertellen dat dat niet zo handig is als je geen geld meer hebt voor een taxi en slaapplek, je geen woord chinees spreekt, iedereem denkt dat je vloeiend chinees spreekt en je moe bent van de lange reis... zucht. Gelukkig doen onze handen en voeten het nog en kunnen we uitleggen dat we toch echt naar de bank moeten voor geld (wat eindelijk lukt! Yes, we kunnen weer gewoon onze bankpas gebruiken. We hadden namelijk wat problemen in Laos, maar nu zwemmen we weer in het geld!), weten we nog af te dingen op een niet al te mooie hotelkamer en vinden we al snel iets om te eten..... de rest komt vanavond of morgen..........
lekker he, die spanning.....
Zo, daar zijn we weer. Poging 2... Gisteravond hebben we nog een stukje erbij getypt maar de computer vond het leuk om ons eraf te gooien en het bericht was daarna verdwenen... grrrrrr.
Gisteravond moesten we even snel iets eten aangezien de keuken om 22:00 dicht gaat. En over eten gesproken, dat is hier echt geweldig! WAUW!! We zijn nu al verslaafd. Een paar voorbeelden: Hele ananas gevuld met rijst, speciaal klaargemaakte bananenbloem (niet dat wij weten hoe je bananenbloem normaal klaarmaakt), speciaal klaargemaakte aubergine en nog veel meer lekkers. We waren de fried rice met vegetables een klein beetje moe, dus china is een hele verademing. Heerlijk! Ook de kruiden die ze gebruiken vallen bij ons in de smaak. Het is goed te merken dat er hier een echte eetcultuur heerst en mensen echt eten omdat ze het lekker vinden, in tegenstelling tot Thailand en Laos, waar ze eten omdat ze honger hebben. De restaurants zitten hier 's avonds en 's middags vol! Erg gezellig.
Het eerste avondeten in China was een heel avontuur. We zaten namelijk in een restaurant met alleen een Chinees menu en er was niemand die een woord engels sprak... zelfs het woord rice was onbekend en tekenen wilde niet... Dus, dan maar aanwijzen in de keuken! Gelukkig zijn alle mensen hier zo vriendelijk en behulpzaam dat er alleen maar leuk op gereageerd werd en we hebben dan ook ons bordje rijst gekregenm wat erg goed smaakte. De volgende ochtend zijn we de stad gaan verkennen. Wat een verschil met Laos! We zien weer huizen hoger dan twee verdiepingen en bevinden ons weer in de Westerse wereld. Het grote verschil is alleen al die chinese tekens. Het is wel even wennen. De afgelopen maand hebben we vooral rondgelopen door kleine dorpjes met bamboehuisjes en zagen we toch veel armoede. Daar is hier geen sprake van en bamboe gebruiken ze alleen om te eten.
Jinghong is echt een ontzettend leuke stad met veel charme en een geweldige atmosfeer. Er zijn weinig toeristen, dus we worden wel veel nagekeken maar niet op een vervelende manier. integendeel zelfs, mensen zijn erg nieuwsgierig naar je. We zijn al een aantal keer benaderd door studenten die graag engels met ons willen spreken. Zo lief....
Maar goed, even verder waar we gebleven waren. Het dagje rondkijken in Jinghong beviel dus erg goed en we hebben meteen een trekking geboekt voor de volgende dag, afgelopen donderdag.
's Ochtends om 08:30 begonnen met het openbaar vervoer (wij waren de enige personen op trekking, samen met een gids dus)om ons een stuk op weg te helpen en daarna begonnen met de wandeling van 5 uur. Het was erg zwaar... de weg was glad en we moesten een flinke berg beklimmen. Maar het was zeker de moeite waard: de bergen met de vele plantages (waaronder ananasplantages! Jippie!), het fantastische uitzicht met de mist die opstijgt uit de bomen (door de regenval), de prachtige natuur en de leuke dorpjes onderweg. In een van deze dorpjes werd een speciale lunch voor ons bereid met bananenbloem en noodles, die we met stokjes naar binnen hebben 'geslurpt' (vreemde gewoonte dat slurpen...). Na 5 uurtjes wandelen komen we aan op de slaapplek van die nacht, een dai minority village. Deze Dai mensen leven van hun rubberplantages en verdienen daarmee tegenwoordig erg veel geld. We hebben dan ook heerlijk warm kunnen douchen door de geinstalleerde zonnecel!Daarna een lekker biertje gedronken en gegeten met het gezin. We beseften ons toen allebei dat het zo vreemd is om daar te zitten... in een Dai huis, eten met het gezin en slapen daar. We hadden echt nooit gedacht dat ooit mee te maken! Fantastisch. We slapen op matrasjes in de huiskamer (het is trouwens een behoorlijk groot huis) en om 21:30 gaat het licht uit.. we slapen sinds lange tijd meer dan 7 a 8 uur en worden uitgeslapen wakker. We ontbijten met noodles en gaan weer op pad. Het eerste gedeelte van de wandeling is zwaar... de zon schijnt erg fel en het is dan ook heel warm en we moeten een flink stuk klimmen. Het tweede gedeelte van de tocht is echt een droom die uitkomt: het tropisch regenwoud!!! WAUW! wat is dat overweldigend. We lopen door een stroompje onder het dikke bladerdek door met alle vogels die ons vergezellen met de mooiste geluiden. Echt niet te geloven!
We hebben in Thailand en Laos al veel bossen gezien, maar beide kennen geen echt tropisch regenwoud...
Nadat we de bloedzuigers van ons benen hebben gehaald (ja, dat is dus een nadeel...) en even een ananas genuttigd hebben (gekregen van mensen onderweg... 4 hele ananas, vers van de plantage!)gaan we weer op pad. We steken wel 20x een riviertje over en (het wordt een beetje een eentonig verhaal zo...) genieten weer van de omgeving. De zon schijnt de hele tijd en het is warm, maar de rest van de wandeling is relatief makkelijk. Na 4,5 uur komen we aan bij de weg, waar een bus ons oppikt en terugbrengt naar Jinghong. We zijn echt heel erg tevreden over de trekking en zo ontzettend blij dat we dit gedaan hebben!
Vandaag een Chinese massage gehad (auw.... auw... en nog een auw) en naar het manting park geweest waar een of andere dai dancing bezig was... erg vaag! We gaan even zitten in het gras en worden benaderd door chinese studenten die graag wat engels willen leren. Zij leren ons een beetje chinees.
Het is zo gezellig en we hebben een erg leuke middag.
Nu gaan we even wat eten en vanavond een filmpje kijken. De tweede keer dat we dat doen trouwens... film kijken.
Morgen vertrekken we naar Kunming een stad ten noorden van Jinghong, waarna we dinsdag de trein pakken naar Vietnam.
Binnenkort volgen er nieuwe foto's. We hadden namelijk geen ruimte meer en hebben nieuwe fotoruimte besteld en gisteren wilden we foto's plaatsen maar ze kennen het woord cdrom-drive hier niet... in Kunming zullen we het weer proberen
Bedankt voor al jullie lieve reacties op onze vorige berichten! Het is zo fijn ze te lezen en te weten hoe het in Nederland is. Blijf dus vooral reageren!
We verheugen ons echt heel erg op het bezoek in december! Nog minder dan 4 weekjes!
kus
Margit en Hanneke
Het is alweer een tijdje geleden dat we een bericht geplaatst hebben en we hoorden al dat mensen ons begonnen te missen...
Zoals jullie kunnen zien op de kaart hebben we de afgelopen tijd echt een grote afstand afgelegd! Veel gereisd dus, maar gelukkig zonder al te veel problemen.
Waar waren we gebleven... Pakse en het Bolaven Plateau. We zijn er nu in ieder geval achter waarom het een plateau heet... Het landschap houdt gewoon in een keer op, waarna een waterval zich naar beneden stort. Erg apart en mooi om te zien. We hebben een trekking gedaan van een dag in de omgeving en dus weer vele watervallen gezien, die ons blijven fascineren. Naast watervallen (waar we natuurlijk ook weer in gezwommen hebben, want waar water is, moeten we gewoon een duik nemen ongeacht de temperatuur van het water!) hebben we een bezoekje gebracht aan een thee- en een koffieplantage, met weer heerlijke verse koffie! De koffie werd namelijk in ons bijzijn gemalen, arabica koffie vers van de boom! Ook zijn we naar een minority village geweest, waarna we echt van top tot teen onder de rode zand zaten van de zeer stoffige en hobbelige weg. Het was zeker de moeite waard.
De volgende dag hebben we op tijd de bus gepakt naar Tha Kaek.... de busreis zou eigenlijk 6 uur moeten duren, maar dat was nu dus niet het geval... het eerste uur vond de chauffeur het nodig om 20 k/m per uur te rijden en daarna was er om de 10 minuten een plaspauze... mede door de dronken meisjes voorin de bus. Al met al duurde de busreis 11 uur... en dan hebben we het niet over een leuke, schone, comfortabele bus in Nederland. Gelukkig bleef het alleen bij deze ervaring.
In Tha Kaek zijn we de omgeving gaan verkennen op een scooter. Over een erg stoffige en hobbelige zandweg (die kenden we gelukkig al) zijn we naar een aantal grotten gegaan. De meest toeristische grot (volgens de planet, alhoewel wij geen mensen hebben gezien) had verschillende trappen waardoor we de hele grot konden verkennen. Het zag er daardoor wel een beetje luguber uit, maar het is een erg mooie grot. De overige grotten durfden we niet echt ver in te gaan, aangezien we geen zaklamp bij ons hadden en er echt geen mensen in de buurt waren. wel hebben we nog even heerlijk gezwommen op een idyllisch plekje! De weg naar de grotten en weer terug naar Tha Kaek is echt fantastisch mooi en is omgeven door Karstgebergte, een erg riggelig gebergte, wat af en toe abrupt eindigt. Wij kunnen er geen genoeg van krijgen, zo ontzettend mooi! De laatste grot die we willen bezoeken blijkt niet te vinden, maar we komen wel door een erg leuk dorpje met mensen die nauwelijks toeristen zien... een hoop sabaidee roepende en glimlachende mensen later komen we weer in ons Guesthouse aan. Daar ontmoeten we een Belgisch stel waarmee we die avond dineren en de dag erna mee verder reizen naar Vientiane... een busreis die prmia verloopt. We reizen trouwens steeds met het lokale vervoer... dat is echt een hele belevenis maar wel volgens ons de leukste manier om te reizen, ook al zit je soms met je knieen in je nek. De mensen zijn gewoon zo vriendelijk en behulpzaam en je krijgt veel te zien van het dagelijkse leven!
In Vientiane doen we niet zo veel, alleen onze paspoorten ophalen die nu weer twee nieuwe visa's bevatten. jippie!
De dag erna zijn we direct doorgereisd naar het door ons geliefde stadje Luang Prabang... Fantastisch om daar weer te zijn. We worden direct herkend op de straat door een van de medewerkers van de Hivebar (de bar waar we de vorige keer een aantal avonden hebben doorgebracht) en we beloven hem die avond een biertje te komen drinken ... maar eerst een heerlijke kaassandwich met echte kaas! Super, want kaas dat is toch echt iets wat wij beiden missen. Ook doen we de nodige inkopen op de ontzettend gezellige avondmarkt en daarna dus naar de Hivebar! Erg leuk gekletst met 2 nederlanders en de barmannen van de Hivebar (altijd handig om de juiste personen te kennen!! hihi). We hebben ze moeten beloven dat we terugkomen naar Luang Prabang, al denken we niet dat dat op korte termijn gaat gebeuren... maar wie weet!
De volgende dag weer door (ja, we hebben erg veel gereisd...) naar Nog Kiaw. Deze keer niet met de bus maar met de boot. Volgens de planet is dit de mooiste bootreis van Laos en dat hebben we geweten (alhoewel we 's ochtends een beetje ruzie hadden met de 'kapitein' die zoveel mogelijk mensen op een klein bootje wilde proppen. Dat betekende voor ons 6 uur op de grond zitten... No way! Dus een andere boot geregeld, waar we zeeen van ruimte hadden!). De bootreis was echt heel erg mooi... de rivier, de buffalo's aan de waterkant, de bergen, de strakblauwe lucht, de zon, het mooie strandje waar we aanmeren, de vele kinderen die ons hun kunsten (backflips) vertonen en noem maar op! We hebben 6 uur lang ontzetten genoten...
Nong Kiaw blijkt een erg leuk dorpje te zijn en we ontmoeten er leuke mensen waarmee we leuke en interessante gesprekken en discussies voeren. Ook bezoeken we een aantal grotten en een 'waterval', die echt niks voorsteld. De grotten daarentegen zijn wel erg mooi, al ergeren we ons aan de vele kinderen die je willen rondleiden voor geld, en ook als ze je niet rondleiden geld verwachten.
Op naar het volgende dorp: Luang Nam Tha, waar we, jullie raden het misschien al, een kayaktocht doen in het national park, samen met Alex (een australier die we ontmoet hebben in Nong Kiaw) en twee Amerikanen, Ben en AD. We krijgen allemaal een reddingsvest en een helm, want de rivier is oh zo deadly. Not, en de reddingsvesten en helmen liggen al gauw in de boot. Het water is namelijk glad als een spiegel... en zorgt zo voor fantastische weerspiegelingen van de bomen. De tocht is prachtig! Op ons dooie gemak om zoveel mogelijk te genieten van de omgeving kayakken we naar het eerste dorpje, waar we even kunnen rondkijken. We kayakken verder en stoppen ergens bij een klein strandje voor lunch. En wat voor een lunch. We eten op onze knieen van bananenbladeren.... heel avontuurlijk! Vis, gedroogd vlees, worstjes, jonge bamboescheuten, sticky rice, boontjes en nog wat ondefinieerbaars! Ontzettend lekker! Dan is het tijd voor een duik in het water! Ben (een van de amerikanen) ontdekt de veelzijdigheid van Lifejackets en we drijven met z'n allen in het water! Heel relaxed. Het weer draagt daar ook aan bij want het is strak blauw en heel erg warm. Genieten dus!! Na een tijdje stappen we weer in onze kayaks en overwinnen nog een aantal erg easy stroomversnellingen... uitgezonderd van een aantal schrammen van takken. Het gaat erg soepel! Tot... de grote stroomversnelling... Gelukkig bedenken we ons net op tijd dat nu de reddingsvesten misschien wel handig zijn. We gaan vol goede moed op weg en volgen trouw de gidsen en Alex en Ben (die ook een kayak delen), zij hebben immers vaker gekayakt. Tot we plotseling op een grote rots terechtkomen midden in de rivier, waar niemand ons voor gewaarschuwd heeft (het is namelijk erg moeilijk om rotsen te onderscheiden in het water en deze was echt niet te zien). We komen daarbij ook nog schuin op de rots terecht, waardoor we omslaan. Al onze spullen gaan ervandoor. Gelukkig zit alles in waterdichte zakken, maar toch zijn we erg bang dat we spullen kwijtraken of nat worden, aangezien al onze waardevollen spullen in die tassen zitten... moneybelt, paspoorten, tickets, geld. Ook onze schoenen (hanneke's Tefa's, die ondertussen echt heilig zijn verklaard) gaan ervandoor. Wij grijpen instinctief naar de kayak, omdat de stroming heel erg sterk is. We worden echt meegesleurd en het is geen pretje om in het begin van een stroomversnelling met nog heel veel rotsen, te zwemmen. Hanneke weet zich weer in de kayak te werken en Margit klampt zich zo stevig mogelijk vast, als onze kayak van de rots afschiet en verder de rivier afgaat. Dit is echt niet leuk! De overige personen rapen ondertussen al onze spullen uit het water en we bereiken levend de kant.... erg geschrokken en met een aantal schrammen, blauwe plekken en kneuzingen, die direct behandeld worden. wat een avontuur. Het is echt mazzel dat we de kayak hebben weten vast te houden, anders was het misschien niet zo goed verlopen... omdat er echt veel rotsen in de rivier waren. Maar, het houdt het leven spannend zullen we maar zeggen... en we vinden kayakken nog steeds leuk. 's Avonds kunnen we er wel weer om lachen... Mede omdat Margit op het eind ook nog even demonstreert hoe je dus niet uit een kayak stapt...
Op naar China... met de bus (die onderweg nog even een lekker band krijgt.. ja, en dat reservewiel dat moet er op de een of andere manier af kunnen...) gaan we de grens over. Even lijkt het of er iets mis is, maar ze hebben gewoon nog niet zo vaak een vreemd paspoort gezien en daardoor duurt het wat langer dan normaal. In Mengla aangekomen (net over de grens) kunnen we direct een bus pakken naar onze plek van bestemming Jinghong. We komen daar om 8 uur 's avonds aan.. en we kunnen jullie vertellen dat dat niet zo handig is als je geen geld meer hebt voor een taxi en slaapplek, je geen woord chinees spreekt, iedereem denkt dat je vloeiend chinees spreekt en je moe bent van de lange reis... zucht. Gelukkig doen onze handen en voeten het nog en kunnen we uitleggen dat we toch echt naar de bank moeten voor geld (wat eindelijk lukt! Yes, we kunnen weer gewoon onze bankpas gebruiken. We hadden namelijk wat problemen in Laos, maar nu zwemmen we weer in het geld!), weten we nog af te dingen op een niet al te mooie hotelkamer en vinden we al snel iets om te eten..... de rest komt vanavond of morgen..........
lekker he, die spanning.....
Zo, daar zijn we weer. Poging 2... Gisteravond hebben we nog een stukje erbij getypt maar de computer vond het leuk om ons eraf te gooien en het bericht was daarna verdwenen... grrrrrr.
Gisteravond moesten we even snel iets eten aangezien de keuken om 22:00 dicht gaat. En over eten gesproken, dat is hier echt geweldig! WAUW!! We zijn nu al verslaafd. Een paar voorbeelden: Hele ananas gevuld met rijst, speciaal klaargemaakte bananenbloem (niet dat wij weten hoe je bananenbloem normaal klaarmaakt), speciaal klaargemaakte aubergine en nog veel meer lekkers. We waren de fried rice met vegetables een klein beetje moe, dus china is een hele verademing. Heerlijk! Ook de kruiden die ze gebruiken vallen bij ons in de smaak. Het is goed te merken dat er hier een echte eetcultuur heerst en mensen echt eten omdat ze het lekker vinden, in tegenstelling tot Thailand en Laos, waar ze eten omdat ze honger hebben. De restaurants zitten hier 's avonds en 's middags vol! Erg gezellig.
Het eerste avondeten in China was een heel avontuur. We zaten namelijk in een restaurant met alleen een Chinees menu en er was niemand die een woord engels sprak... zelfs het woord rice was onbekend en tekenen wilde niet... Dus, dan maar aanwijzen in de keuken! Gelukkig zijn alle mensen hier zo vriendelijk en behulpzaam dat er alleen maar leuk op gereageerd werd en we hebben dan ook ons bordje rijst gekregenm wat erg goed smaakte. De volgende ochtend zijn we de stad gaan verkennen. Wat een verschil met Laos! We zien weer huizen hoger dan twee verdiepingen en bevinden ons weer in de Westerse wereld. Het grote verschil is alleen al die chinese tekens. Het is wel even wennen. De afgelopen maand hebben we vooral rondgelopen door kleine dorpjes met bamboehuisjes en zagen we toch veel armoede. Daar is hier geen sprake van en bamboe gebruiken ze alleen om te eten.
Jinghong is echt een ontzettend leuke stad met veel charme en een geweldige atmosfeer. Er zijn weinig toeristen, dus we worden wel veel nagekeken maar niet op een vervelende manier. integendeel zelfs, mensen zijn erg nieuwsgierig naar je. We zijn al een aantal keer benaderd door studenten die graag engels met ons willen spreken. Zo lief....
Maar goed, even verder waar we gebleven waren. Het dagje rondkijken in Jinghong beviel dus erg goed en we hebben meteen een trekking geboekt voor de volgende dag, afgelopen donderdag.
's Ochtends om 08:30 begonnen met het openbaar vervoer (wij waren de enige personen op trekking, samen met een gids dus)om ons een stuk op weg te helpen en daarna begonnen met de wandeling van 5 uur. Het was erg zwaar... de weg was glad en we moesten een flinke berg beklimmen. Maar het was zeker de moeite waard: de bergen met de vele plantages (waaronder ananasplantages! Jippie!), het fantastische uitzicht met de mist die opstijgt uit de bomen (door de regenval), de prachtige natuur en de leuke dorpjes onderweg. In een van deze dorpjes werd een speciale lunch voor ons bereid met bananenbloem en noodles, die we met stokjes naar binnen hebben 'geslurpt' (vreemde gewoonte dat slurpen...). Na 5 uurtjes wandelen komen we aan op de slaapplek van die nacht, een dai minority village. Deze Dai mensen leven van hun rubberplantages en verdienen daarmee tegenwoordig erg veel geld. We hebben dan ook heerlijk warm kunnen douchen door de geinstalleerde zonnecel!Daarna een lekker biertje gedronken en gegeten met het gezin. We beseften ons toen allebei dat het zo vreemd is om daar te zitten... in een Dai huis, eten met het gezin en slapen daar. We hadden echt nooit gedacht dat ooit mee te maken! Fantastisch. We slapen op matrasjes in de huiskamer (het is trouwens een behoorlijk groot huis) en om 21:30 gaat het licht uit.. we slapen sinds lange tijd meer dan 7 a 8 uur en worden uitgeslapen wakker. We ontbijten met noodles en gaan weer op pad. Het eerste gedeelte van de wandeling is zwaar... de zon schijnt erg fel en het is dan ook heel warm en we moeten een flink stuk klimmen. Het tweede gedeelte van de tocht is echt een droom die uitkomt: het tropisch regenwoud!!! WAUW! wat is dat overweldigend. We lopen door een stroompje onder het dikke bladerdek door met alle vogels die ons vergezellen met de mooiste geluiden. Echt niet te geloven!
We hebben in Thailand en Laos al veel bossen gezien, maar beide kennen geen echt tropisch regenwoud...
Nadat we de bloedzuigers van ons benen hebben gehaald (ja, dat is dus een nadeel...) en even een ananas genuttigd hebben (gekregen van mensen onderweg... 4 hele ananas, vers van de plantage!)gaan we weer op pad. We steken wel 20x een riviertje over en (het wordt een beetje een eentonig verhaal zo...) genieten weer van de omgeving. De zon schijnt de hele tijd en het is warm, maar de rest van de wandeling is relatief makkelijk. Na 4,5 uur komen we aan bij de weg, waar een bus ons oppikt en terugbrengt naar Jinghong. We zijn echt heel erg tevreden over de trekking en zo ontzettend blij dat we dit gedaan hebben!
Vandaag een Chinese massage gehad (auw.... auw... en nog een auw) en naar het manting park geweest waar een of andere dai dancing bezig was... erg vaag! We gaan even zitten in het gras en worden benaderd door chinese studenten die graag wat engels willen leren. Zij leren ons een beetje chinees.
Het is zo gezellig en we hebben een erg leuke middag.
Nu gaan we even wat eten en vanavond een filmpje kijken. De tweede keer dat we dat doen trouwens... film kijken.
Morgen vertrekken we naar Kunming een stad ten noorden van Jinghong, waarna we dinsdag de trein pakken naar Vietnam.
Binnenkort volgen er nieuwe foto's. We hadden namelijk geen ruimte meer en hebben nieuwe fotoruimte besteld en gisteren wilden we foto's plaatsen maar ze kennen het woord cdrom-drive hier niet... in Kunming zullen we het weer proberen
Bedankt voor al jullie lieve reacties op onze vorige berichten! Het is zo fijn ze te lezen en te weten hoe het in Nederland is. Blijf dus vooral reageren!
We verheugen ons echt heel erg op het bezoek in december! Nog minder dan 4 weekjes!
kus
Margit en Hanneke
-
11 November 2005 - 13:48
Liesbeth:
Ik begon me inderdaad al zorgen te maken omdat jullie zo lang geen nieuw bericht hadden geplaatst ;-) Klinkt super gaaf, meiden! Zou zeggen, geniet ervan, maar pas wel een beetje op jullie zelf he?! Blauwe plekken al weer een beetje weggetrokken? Kijk weer met spanning uit naar het volgende avontuur :-) Kus, Lies -
11 November 2005 - 14:47
Yo-yi:
Wow, jullie avonturen zijn nog heftiger dan Indiana Jones! Groetjes,
Yo-yi -
12 November 2005 - 09:04
Sannie:
"Goeie morge"
Ha meiden, wat een mooie maar ook, een beetje enge verhalen. Maar goed, dat er kerels in jullie buurt zijn, om als het mis gaat, jullie te helpen. En ik ben blij, dat jullie géén zaklampen hadden,in die afgelegen grotten! Géén gekke dingen doen hoor. Dapper, dat jullie naar China zijn getrokken, nu moeten jullie spreken, met handen en voeten! Misschien een spoedcurses Chinees, volgen? Ga verder genieten met jullie reis, en pas op elkaar.Liefs van mij, en de aanhang. -
13 November 2005 - 08:17
-S- Vervolg Poging 2:
Had ik net jullie site gelezen,komt er een mail van Hanneke, over het vervolg....Dus boffen!, maar óók bij jullie. Verse annanas, lekkere douche,een wandeling in het tropische regenwoud!Daarna óók nog een auw-auw, chinese masage! Wat heerlijk allemaal. En Hanneke, super, dat we gelijktijdig achter de comp. zaten. Vlug even samen chatten....liefs.-S- -
13 November 2005 - 09:32
Iris:
He dames, jullie maken wat mee hoor, super cool! En wat een lang verhaal! Hier ook nog steeds alles goed. De herfst is nog steeds niet begonnen, het zonnetje schijnt en de merries zijn nog steeds hengstig, haha! Mijn onderzoek is echt super, deze week ook veel operaties mee gedaan en een wond gehecht! Dus leer erg veel! Liefs Iris -
14 November 2005 - 20:35
Yigall:
wat een superverhaal! Hanneke, dank voor je mailtje. Leuk! Veel plezier en lang leve China en de flied lice... -
15 November 2005 - 13:59
Naomi:
Hoi lieve meiden,
Hoe is het daar? Klinkt allemaal weer geweldig!!!! Mooie natuur, mooie mensen, lekker eten, wat wil je nog meer. Behalve die kayak tocht dan, dat was wel heel erg spannend. Ik ben heel blij dat jullie inderdaad vast konden houden, want een rivier met stroomversnelling en rotsen klinkt inderdaad niet helemaal veilig. Als jullie al bijna naar Vietnam gaan, dan komt het trouwens ook steeds dichterbij dat Chrispijn en Margit's mama komen. Zal ook wel heel lekker zijn, denk ik zo.
Houden jullie het nog een beetje met elkaar vol? Zo te horen wel he, klinkt nog steeds erg gezellig!
Hier is ook alles goed. Het regent alleen en het is koud (BAAAHHH!!!). Daar houd ik niet zo van dus. Verder ben ik enorm druk met alle WCO's en tentamens die eraan komen, spreek ik veel met mensen af, ga ik sporten en naar Roekeloos. Kortom, ik heb het weer druk, maar wel leuk. Zaterdag ga ik lekker een weekendje weg met Bart naar Haarlem. Daar heb ik ook veel zin in! Binnenkort stuur ik jullie weer een lange mail om bij te kletsen en hopelijk terf ik jullie binnenkort op MSN.
Geniet nog van al het moois dat op jullie pad komt!!! :)
Dikke knuffel,
Naomi -
15 November 2005 - 18:59
M&S:
Hallo Hanneke en Margit, leuk om weer een verhaal van jullie te lezen. Dit keer erg spannend! Dit had ik niet gezocht achter mijn 'lieftallige zusje' haha...! Met ons gaat alles goed. Gedraag je en veel plezier! ;)
Liefs Michiel en Saskia -
15 November 2005 - 18:59
M&S:
Hallo Hanneke en Margit, leuk om weer een verhaal van jullie te lezen. Dit keer erg spannend! Dit had ik niet gezocht achter mijn 'lieftallige zusje' haha...! Met ons gaat alles goed. Gedraag je en veel plezier! ;)
Liefs Michiel en Saskia -
15 November 2005 - 22:35
Ilse:
Hoi Meiden!Blij weer wat van jullie te horen! En wat een verhalen en nog spannend ook doe alsjeblieft voorzichtig hoor... hier alles goed nieuw bed,nieuwe keuken en met Idith gaat alles super. Ik denk veel aan jullie geniet en take care. dikke knuf ilse -
16 November 2005 - 12:57
Emre:
:shock:
Bestaat er ook een sammenvatting van dit geheel of euhh.... -
16 November 2005 - 13:17
Arjan:
Tuurlijk is die er:
"Het is leuk hier. We hebben mooi weer!" :-) -
16 November 2005 - 13:28
Frouke:
Ik blijf jaloers... wauw, en ik wil ook kayakken, VETgaaf.... Oja, en volgens mij zijn het twee miljoen en een vleermuizen, echt hoor, heb ff geteld!
Ciaaaaaaao, Frouke -
16 November 2005 - 14:27
Emre:
Ok mooi dan ben ik blij voor jullie!:) -
17 November 2005 - 06:18
Nathalie:
Klinkt allemaal nog steeds ontzettend mooi en avontuurlijk, de ideale combi. Hier begint het nu echt koud te worden en behoren de handschoenen en de fietslampjes standaard tot mijn tasinhoud. Ik ben benieuwd naar de foto's.
Groetjes van Nathalie -
21 November 2005 - 09:06
Henk En José:
Hoi meiden.
Wederom met veel plezier dit spannende reisverhaal zitten lezen. Zit wel snor met jullie daar! Voor het eten hoef ik niet die kant uit. Wij aten gisteren ook nog chinees (grapje). Qua weer zitten jullie er goed. Hier is het nu erg guur.
Zo te lezen hebben jullie op dit moment alles wat je hartje begeert. Maar wij hebben lekker Sinterklaas, want die is alweer in het land!
Geniet van jullie verdere reis.
Groetjes,
Henk en José -
21 November 2005 - 14:36
James:
I reacted with a plethora of emotions ranging from happiness to anger. I love you girls, im glad i met you and that you have this fucken awesome website up and running like you do. Thanks for the good times in Vietnam. Sapa, Hanoi, Halong bay, Cat Ba..is everyone jealous?? You should be. I'll see you all in Holland :) -
22 November 2005 - 12:43
Frouke:
Jipppppppppie! Ik ben weer terug in Rome en ik kijk foto's van Hannie en Margit! Wat leuk! Ga zo door! Ik ga me ook maar eens storten op mijn werk.... pfffff. Zwaar leven.... Frouke -
23 November 2005 - 10:09
Floor:
Hoi hanneke! Ik zie net dat ik je gemist heb op MSN, jammer... Volgens mij ben ik op het goede adres als ik wat tips wil voor mijn reis, wat een leuke dingen maken jullie mee! Ik ben wel jaloers dat jullie reis 5 maanden duurt, die van mij is maar 5 weken... maar je hoort mij niet klagen, ik kan niet wachten tot 1 december (dan vlieg ik van amsterdam naar bangkok)!! We moeten maar even telefoonnummers uitwisselen, wie weet kunnen we dan nog meeten in Vietnam! Veel plezier nog!
Liefs,
Floor -
23 November 2005 - 14:29
Marjolein:
he meiden, ik heb ook naar jullie prive adressen gemaild.ik ben inmiddels weer een paar dagen thuis, en zat net even te zwijmelen bij jullie verhalen, super!!!inderdaad dat regenwoud....in maleisie veel tijd doorgebracht in het oudste regenwoud ter wereld...tja..zo mooi.mijn reis was super, maar jullie verhalen zijn ook niet mis. blijf zo ontzettend genieten en pas op jullie zelf. tot horens,liefs uit een koud Arnhem, 30 graden verschil met singapore was wel ff wennen!!X Marjolein X -
23 November 2005 - 23:16
Sint:
Vol verwachting,
wacht ik vol verlangen,
naar jullie verhalen.
Geef me snel,
een héél vel,
anders ga ik balen! -S- -
24 November 2005 - 09:08
Dick:
Lieve meiden, wat een avonturen. Jaloersmakend. Maar vooral de beschrijving van de trekking in China. Wow! Wel blijven opletten hè! Voor verdere info van het thuisfront in Zaandam zie mail. Liefs Dick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
